Παιχνιδίσματα...

"Εδώ θα κάτσει το πουλί,
εκεί θα κελαηδήσει, 
εδώ θα χτίσει τη φωλιά
κι εκεί θα κουτσουλίσει"

Είναι μια ανάμνηση από τη γιαγιά μου που μας το έκανε σαν παιχνίδισμα όταν ήμαστε μικρά. Στην πρώτη φράση ακουμπά το μέτωπο, στη δεύτερη τη μύτη, στην τρίτη ανάμεσα στη μύτη και στο στόμα και στην τελευταία στο στόμα. 
Άλλοτε πάλι μας μετρούσε από το ένα μέχρι με το δέκα με τον ιδιαίτερο τρόπο που ήξερε. Αυτά τα έμαθε μάλλον από τη λαλά* της τη Σοφιά (Πιτιλοσοφιά ή Τσιτόνα*, περίπου 1880-1970)

"Έναμας δίδυμας τρίκακας σούσουρας πέγκας λέγκας σούδι μούδι ντάλια δέκα"

Παρακάτω ένας μαχραμάς* που είχε φάνει στην κρεβαταριά* η Πιτιλοσοφιά.

μαχραμάς - φαντό περίπου 100 ετών

*λαλά = γιαγιά
τσιτόνα = γρήγορη, σπιρτόζα
μαχραμάς = κουβερτάκι μωρού
κρεβαταριά = αργαλειός

Σχόλια

  1. Μαρία Λ.8 Απριλίου 2020 στις 9:17 μ.μ.

    Αξέχαστες παιδικές αναμνήσεις από τον παππού μου. Ωραία πρωτοβουλία και ωραίο υλικό!!! 🌼💙

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η πέρδικα - Αποκριάτικο Τραγούδι

Εικόνα
Την ίδια βραδιά  κουβεδιάσαμε με τον Γιαννιό και για την αποκριά. Τόσες και τόσες ιστορίες με γλέντια, με χοιροσφάγια... αλλά και δύο τραγούδια-θησαυροί! Ένα από αυτά ήταν "Η πέρδικα". Ο σκοπός που τραγουδούσαν την πέρδικα ήταν διαφορετικός από τον Αποκριάτικο σκοπό ( Κοράσι ετραγούδησε ). Η Πέρδικα Μια πέρδι ωχ αμαν αμαν μια πέρδικα καυχήστηκε Μια πέρδικα καυχήστηκε Ανατολή και δύση   Πως δεν ε ωχ αμάν αμάν πως δεν εβρέθει κυνηγός Πως δεν εβρέθει κυνηγός για να τη κυνηγήσει   Κι ο κυνη ωχ αμάν αμάν Κι ο κυνηγός σαν τ’ άκουσε κι ο κυνηγός σαν τ’ άκουσε Πολύ του βαρυφάνει   Ρίχνει τα ωχ αμάν αμάν Ρίχνει τα δίχτυα στο βουνό Ρίχνει τα δίχτυα στο βουνό Τα ξέβεργα στους κάμπους   Τα δίχτυα ωχ αμάν αμάν Τα δίχτυα τα μεταξωτά Τα δίχτυα τα μεταξωτά σε μια καινούρια βρύση   Παεί η ωχ αμάν αμάν Πάει η πέρδικα να πιει Πάει η πέρδικα να πιει και μπλέκει από τη μύτη   Παράτα ωχ αμάν αμάν Παράτα με βρε κυνηγέ Παράτα με βρε κ
Διαβάστε περισσότερα

Τα κάλαντα του Άη-Βασιλιού (Πρωτοχρονιάς)

Εικόνα
Μια βραδιά λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 2019 κάθησα με τον Γιαννιό (Γιάννης Ν. Τσάφος) και μου γνώρισε το χωριό μέσα από τις δικές του αναμνήσεις, μέσα από ιστορίες, μέσα από τραγούδια και κοτσάκια, μέσα και από τα Κάλαντα του Άη-Βασιλιού.  "Αυτά ήταν τα παλιά κάλαντα που 'ξερα"  μου 'χε πει: Η Πηγή του Δανακού τον Γενάρη του 2019                               Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά Ψηλή μου δεντρολιβανιά Κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με άγιο θρόνος Αρχή που βγήκε ο Χριστός άγιος και πνευματικός στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει Αης Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία Κρατά εικόνα και χαρτί χαρτί και καλαμάρι Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί μιλούσε Βασίλη απόθεν έρχεσαι κι απόθεν κατεβαίνεις Από τη μάνα μου έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω και δε σας συντυχαίνω Κάτσε να φας κάτσε να πιεις κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλοκαρδίσεις Εμένα οι δούλιοι μου γονείς τραγούδια δε με ‘μαθα Μόνο με ‘μάθα γράμματα που ‘ν’ του θεού ποιήματα να λέω να πηγαίνω και
Διαβάστε περισσότερα

Κοράσι Ετραγούδησε

Εικόνα
Η αποκριά τα περασμένα χρόνια στο χωριό ήταν ένα συνεχόμενο γλέντι. Αν τις υπόλοιπες εποχές τα τσαμπουνοντούμπακα ακούγονταν σε γιορτές και Κυριακές, την αποκριά μπορεί να παίζανε και κάθε μέρα. Ο Χαλκογιάννης μάλλον πως δε θα άφηνε τη τσαμπούνα από τα χέρια του. Πολλοί και διαφορετικοί οι αποκριάτικοι σκοποί που παίζονταν στο χωριό, πολλά και τα τραγούδια.  Ένα από αυτά γράφω παρακάτω. Χορευόταν στο βήμα της αργής βλάχας και το τραγουδούσαν όλοι οι χορευτές μαζί. Μου το τραγούδησε η Φιλίππα του Γιαννίκου, την περασμένη αποκριά, όπως το θυμάται να το τραγουδά η Χαλκορήνη. "Τραγουδάγανε όλοι μαζί και χορεύγανε. Όσοι εχορεύγανε, δεν ξέρω κι αυτοί που καθουντάνε γύρω γύρω αν ετραουδούσα όλοι. Και χορεύγανε γιατί ήταν η σιγανή και δεν λαφακιάζανε*." Κοράσι ετραγούδησε Κοράσι ετραγούδησε σε μάρμα -   σε μαρμαρένιο αλώνι και πηρ’ αε – και πήρ’ αέρα στη φωνή τα ρε λα λε λε λα λε και πήρ’ αέρα στη φωνή κι ανέμους - κι ανέμους στο τραγούδι το πήρε και – τ
Διαβάστε περισσότερα